Medemblik – Stavoren, 6 augustus 2016
September 2015. Twee mannen melden zich bij Zwemanalyse. Ze willen een jaartje fanatiek trainen voor een uitdagend doel: het IJsselmeer over zwemmen. Het zijn sportieve mannen, en ze kunnen goed borstcrawl zwemmen, maar ze hebben geen echte zwemachtergrond. Extra knap als zij de overkant zullen halen! Zwemliefhebber als ik ben besluit ik mee te zwemmen.
Dit zijn mensen die ervoor gaan, en ik geloof er wel in. We maken een jaar lang zwemschema’s voor ze om drie keer per week te trainen. In het begin zijn dat trainingen van 1 a 1,5 uur per keer, maar gaandeweg het jaar lopen ze op tot soms wel 8 uur per week. Veel duurwerk, maar om het afwisselend te houden trainen we veel met tempo-trainer en doeltijden. Beetje uitdaging ook in de trainingen, passend bij het karakter van de zwemmers. En af en toe een verrassingstraining in enveloppen opgestuurd (lang, zwaar, onvoorspelbaar) – pas te openen in fases tijdens de training – om het mentale deel van de overtocht ook te oefenen. Ondanks drukke banen en gezin gaan ze trouw, de basis voor succes.
The Day komt dichterbij. We zetten het weekend van 5-6-7 augustus in de agenda’s en checken de laatste week voortdurend windguru.cz en alle andere weer- en windvoorspellers die er zijn. Zaterdag lijkt de beste dag te worden en vrijdag checken we in Medemblik in de B&B in. Niemand slaapt echt. Ik zie er als een berg tegenop. Augustus 2015 zwom ik 24 km van Wijk bij Duurstede naar Utrecht. Qua afstand vergelijkbaar, maar vlak water een een pietsie stroom mee. Op het IJsselmeer hebben wind en golven vrij spel, en je hebt geen referentiepunt om naar toe te zwemmen.
Vier uur staan we op, drinken wat en proppen een boterham met banaan naar binnen. Onze top schipper Maarten haalt de boot vast uit de haven. Alle vertrouwen in hem, hij heeft al eens de Atlantische Oceaan over gezeild. Die brengt ons wel met de beste koers naar de overkant.
Laatste omhelzing van onze begeleiders / supporters in de boot en in het pikdonker zwemmen we om vijf uur de haven uit. Gelukkig heeft Roy lampjes aan de boot zitten. Het plan is om rustig te starten en het vrouwtje van Stavoren een dikke kus te gaan geven.
De eerste paar uur gaan perfect. Zwemmen is raar. Je kunt voor je kijken, maar je ziet totaal niet waar je naar toe moet. Navigeren maar op de boot. Rustig tempo aanhouden en elk half uur even wat eten en drinken en grapjes maken met de mensen op de boot. De wind is zwak maar we hebben hem in de rug wat gunstig is. We zwemmen lekker en de schipper is op ons ingespeeld dus dat gaan we gewoon halen! Stavoren zien we in de pauzes in de verte dan al liggen.
Dan draait de wind en trekt flink aan. Geen windje mee meer, maar hoge golven van opzij. We worden alle kanten opgegooid en ook de boot gaat behoorlijk heen en weer. Oke, dit gaat dus nog wel zwaar worden, want dit kost veel meer energie en zwemt minder snel. Elk half uur pauze, nu naast eten en drinken ook met wat paracetamolletjes tegen pijnlijke schouders en ander ongemak. In de pauze is het water zo ruw dat uitrusten ook niet meer mogelijk is. Boven blijven en iets eten is al een hele opgave. Stavoren komt niet zo snel dichterbij. We ploegen voort en vechten tegen de golven. Onze diepste wens op dat moment? Kan iemand die wind uitzetten!
We koersen op de haven van Stavoren en willen daar eigenlijk voor 13 uur zijn. Dan zijn we voor het uitvaren van de Skûtsjes. Ja, we hebben onze overtocht precies gepland op de dag dat er Skûtsjessilen in Stavoren is. (we besloten desondanks om toch te gaan en tegen die tijd te zien hoe we erdoor komen. De tactiek is verbazing veinzen ‘hé, jullie ook hier?’).
Maar met de haven op 500 meter redden we net 13 uur niet. We moeten daarom helemaal om het wedstrijdveld heen zwemmen en een andere plek kiezen om aan land te gaan. Dit is precies waarom die verrassingstrainingen erin zaten – onverwachte dingen kunnen gebeuren – maar blij worden we er niet van. We zwemmen nog bijna anderhalf uur extra om er na 25 kilometer zwemmen op een veilige plek uit te kunnen. Daar staan nog meer fans op het land te wachten. Champagne en foto’s en we hebben het gewoon gedaan. Mega-trots op mijn twee zwemmers!!!! We hebben een heel mooi jaar gehad, met een fantastische prestatie als afsluiting.
Als ik me omkleed in een toilet hoor ik iemand anders binnen komen. Mijn dochter zegt ‘de wc is bezet, mijn moeder kleedt zich om want die heeft net het IJsselmeer overgezwommen’. Het antwoord van de vrouw is veelzeggend over het absurde karakter van dit plan. ‘Jaja, dat zal wel.’
Wil je zelf ook wel eens het IJsselmeer over (als estafette team of solo?) -> Klik hier.
